ΑΠΟΛΛΩΝ ΚΑΙ ΔΑΦΝΗ

Ο Απόλλωνας ήταν ένας από τους δώδεκα θεούς του Ολύμπου, θεός του φωτός, προστάτης των τεχνών και της μαντείας. Γεννήθηκε στο νησί της Δήλου και ήταν παιδί του Δία και της πανέμορφης Λητώς. Από τους πιο γνωστούς μύθους παράφορου έρωτα είναι αυτός του Απόλλωνα με τη Δάφνη.
Η Δάφνη ήταν μια πανέμορφη νύμφη, κόρη του ποταμού Πηνειού και της Γαίας (Γης). Ο Απόλλωνας την ερωτεύτηκε παράφορα και στην προσπάθειά του να την κατακτήσει, την κυνηγούσε κάθε μέρα μέσα στο δάσος και της εκδήλωνε τα αισθήματα του. Μάταια όμως, η νεαρή νύμφη δεν υπέκυπτε στην γοητεία του. Η επιμονή του θεού όμως, άρχισε να κουράζει τη Δάφνη. Όταν κατάλαβε ότι δεν θα ξέφευγε εύκολα από τον επίμονο θεό, ζήτησε τη βοήθεια του πατέρα της. Ο Δίας λοιπόν, μαζί με τη θεά Γαία, μεταμόρφωσαν την πανέμορφη νύμφη σε δέντρο. Τα πόδια της ρίζωσαν στη γη, τα χέρια της έγιναν κλαδιά και τα μαλλιά της φύλλα μυρωδάτα. Ο Απόλλωνας στη θέα του δέντρου στενοχωρήθηκε πάρα πολύ επειδή έχασε την αγαπημένη του. Έτσι, έκοψε ένα από τα κλαδιά του και το έβαλε στο κεφάλι του. Από τότε η φουντωτή δάφνη έγινε το αγαπημένο δέντρο του θεού.